Gelişmekte Olan Ülkelerde Yabancı Portföy Yatırımları Ve Türkiye

Abstract

Ülkeler günümüzde, yerel piyasaların global piyasanın bir parçası olduğunun bilincinde hareket etmektedir. Bu bilinçle, uluslararası serbest ticaretten sonra sermaye hareketleri önem kazanmıştır. 1980 öncesi dönemde, ülkeler arası sermaye hareketleri, genel olarak banka kredileri, hükümetler arası krediler ve özellikle doğrudan yatırımlar şeklinde gerçekleşmiştir. 1980’li yıllarda ise uluslararası sermayenin serbest dolaşımım sağlayan koşullarla birlikte sadece getiri amaçlı sayılabilecek portföy yatırımları ağırlık kazanmaya başlamıştır. Bu yıllarda uluslararası yatırımcılar ABD, Japonya, İngiltere, Almanya, Fransa, İsviçre gibi geleneksel gelişmiş piyasalarda yoğunluk kazanmıştır. 1990 yılına doğru yeni kazanç fırsatlarını gelişmekte olan ülkelerde gören uluslararası yatırımcılar sermaye hareketlerini gelişmekte olan piyasalara doğru yönlendirmişlerdir. Gelişmekte olan piyasalardan Latin Amerika ülkesi olan; Brezilya, Arjantin, Meksika ve Şili, Asya ülkesi olan; Tayland, Tayvan, Güney Kore ve Hindistan ve Avrupa ülkesi olan; Portekiz, Yunanistan, Türkiye ve Polonya portföy yatırımları şeklinde gerçekleşen global sermaye hareketlerinde önemli paya sahiptir. Yurtdışında yefrleşik kişilerin Türkiye’deki menkul kıymet yatırımlarında 1989-1997 yılları arasında önemli artışlar kaydedilmiştir. Ancak bu artışlar, dünyadaki toplam portföy yatırımları dikkate alındığında oldukça düşük seviyelerde kalmaktadır. Bu nedenle yakın gelecekte, Türkiye ekonomisi ve sermaye piyasalarında yaşanacak olumlu gelişmeler paralelinde yabancı portföy yatırımları açısından Türkiye’nin cazip bir Pazar olma potansiyelinin artırılması yönündeki çalışmalar ekonomik kuruluşlar ve akademik çevrenin koordinasyon ve işbirliği ile yapılmalıdır.

This study examines the benefıts of portfolio investment in the stock markets of politically risky countries by evaluating the effects of political risk contraints on the performance of a portfolio of international stocks. The benefıts of international portfolio diversification have been recognized for decades. Using data on stock markets of majör developed countries numerous emprical studies have been documented the benefıts of international portfolio diversification. Specifıcally, these studies have shown that global diversification allows for reduced total risk without sacrifıcing expected returns. An internationally diversifıed portfolio is substantionally less risky than a purely domestic portfolio because stouck returns display much lower positive correlation across countries than within a country. Contrary to the evidence based on studies from recent decades, the benefıts of international portfolio diversification across developed countries could be less significant in the nineties. Thus in its September 1991 issue, the Economist reported that for the three yars preceding March 1991, the correlation between New York’s S&P 500 and European and East Asian equivalents was .76. During the six years prior to this period to the correlation was less than .5. In the light of t’he evidence on the greater integration of developed stock markets, portfolio managers should consider investing in non-developed or developing countries. Indeed, parallel to the growing integration of the developed stock markets, a new phenomenon took place: the emergence of the new fınancial centers in Asia (Hong Kong, İndia, Indonesia, Malaysia, Signopore, South Korea, Taiwan and Thailand) in the eighties, and in South America (Argentina, Brazil, Chile, Mexico and Venezuela) in the nineties. Today, these developing markets are generally referred to as “emerging markets” Investing in developing markets is appealing because the benefıts of international diversification into these markets can be substantial. Thus it’s reported that the developing markets have done better than the developed markets över the 1986-1997 period. During this periodthe annualized total return to the International Finance Corporation Emerging Markets Composite Index was 19.7% as compared to 12.6% for the Financial Times World Index of the develped markets. Furthermore, it’s found that, över this eleven-year period, whilw the developğing markets were more volalite than the developed markets, they were relatively uncorrelated with each other and with developed markets. Thus, diversifying into developing markets redusces portfolio risk. It’s noted that the political risk, particularly in developing markets, could influence the international portfolio investment decision. Althugh there is political risk in developing countries, foreign investment continue to make portfolio invetsment since they can get good profıt from developing markets by the help of great volalite. In Turkey, foreign portfolio investments can be noticed from the beginning of 1986 when many laws are done for foreign investors. In this study, the effects of foreign portfolio investments in Turkey are examined and it’s thougt that foreign portfolio investment in developing countris for a long period ise usefiıl for these countries, so developing countries should try to get more foreign portfolio investments to their countries.