Sanat Tarihi Lisansüstü Programı - Yüksek Lisans
Bu koleksiyon için kalıcı URI
Gözat
Konu "14. Century" ile Sanat Tarihi Lisansüstü Programı - Yüksek Lisans'a göz atma
Sayfa başına sonuç
Sıralama Seçenekleri
-
Öge13.-14. Yy. Anadolu'suna Tarihlenen Kandil Ve Şamdanlarda Işık Sembolizmi(Sosyal Bilimler Enstitüsü, 1994) Durmuş, M. Elif ; Ögel, Semra ; 30665 ; Sanat Tarihi ; Art HistoryOrtaçağ İslam düşüncesinde ışık sembolizmi ve geometrik motifler temelinden yola çıkılan aşağıdaki araştırmada, çağın (13. -14. yy.) aydınlatma araçları; kandil ve şamdanlar dekorasyonları nedeniyle ele alınmıştır. Bir başka deyişle, 13. -14. yy. Anadolu'suna tarihlenen kandil ve şamdanlardan, üzerlerinde geometrik motifler bulunanlar katalog kısmını oluşturmuş, burada yer alan geometrik ve figürlü süslemelerin ışık sembolizmiyle olan bağlan tartışılmıştır. Günümüzde, dünyada çeşitli koleksiyonlara dağılmış bulunan sözkonusu kandil ve şamdanların hemen hepsi Anadolu'daki tekke, türbe, medrese veya camiilerden getirilmişlerdir. Bu orijin birlikteliğinin yanısıra, şamdanlarda görülen diğer belirgin özellik ise hemen hepsinin aynı boy ve ölçülerde, aynı formda ve aynı ağırlıkta olmalarıdır. İlk bakışta göze çarpan bu özellikler, dekorasyondaki bütünlükte de kendini belli eder. Öyle ki, bu gruptaki şamdanların süslemesinde başlıca dört temanın; Oniki ayın işleri, Saray yaşamından sahneler; eğlence, taht ve av sahneleri, Astrolojik semboller ve Geometrik motiflerin yer aldığı görülür. Nerede ve kimin tarafından yapıldıkları belli olmayan bu şamdanlardan, geometrik rozetlere sahip olanlarının motiflerine göre bir katalogunun verilmesi araştırmanın başlıca sonuçlarından biridir. Diğeri ise, sözkonusu geometrik ve figürlü süslemenin Ortaçağ İslam düşüncesinde ışık sembolizmi çerçevesinde ele alınmasıdır.
-
ÖgeFloransa Okulunda Masaccio'nun Yeri(Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2002) Tuğlu, Emre ; Ödekan, Ayla ; 122683 ; Sanat Tarihi ; Art HistoryMasaccio olarak anılan Tomasso di ser Giovanni di Mone Cassai, 1401 'de Floransa'ya altmış beş km. mesafedeki San Giovanni Valdarno kasabasında doğar. Hem XV. yüzyılın ilk yansında Floransa resmine, hem de genel olarak batı sanatına yeni ufuklar ve olanaklar getiren bir sanatçıdır. Resmi ele aldığı tarzdan hareketle ulaşılabilecek, kendisinin doğrudan takip ettiği bir ustası yoksa da üslubunun kimi yönleri önceki yüzyıla kadar izlenebilir. Masaccio 'nun belirli bir önem ve ağırbaşlılıkla işlediği insan figürü, bir düzen içinde anlaşılır bir şekilde ele aldığı ışık, mekan ve atmosfer, Giotto ve Lorenzetti Kardeşler gibi XIV. yüzyıl ressamlarıyla Pisanolar'ın heykelindeki üslubun canlanmasına işaret eder. Masaccio, Giotto'nun gerçekçi tarzını, döneminin anatomi, ışık-gölge kullanımı ve perspektif gibi konulardaki ilerlemelerden yararlanarak mantıksal bir sonuca götürür. Kendisinden daha yaşlı çağdaşı ve arkadaşları olan Donatello ve Brunelleschi'nin sanatlarından da etkilenir. Brunelleschi'nin getirdiği bilimsel perspektif ve Donatello'nun ilk dönemindeki anıtsallık ve akıcılıktan güç alır. Bu iki sanatçı, Masaccio 'nun entelektüel gelişimine de katkı yaparlar. Herhangi bir başka sanatçı gibi Masaccio da çağının insanıdır ve sanatsal kökeni araştırılırken döneminin Floransası'nın sosyal kültürel ve siyasal şartlan da dikkate alınmalıdır. Masaccio Floransa resminde, plastiklik kazandırılmış figürleri, bütünsel bir mekan perspektifiyle sağlam bir şekilde birleştiren ilk kişidir. Tutarlı bir ışıkla aydınlatılan, belirgin ve kontrol altındaki bir mekana yerleştirilmiş, katı ve anatomik açıdan kabul edilir figürleriyle Masaccio, birbirinden farklı ve rasgele fiziksel kurallara göre şekillendirilmiş bir dünyayı yansıtan ortaçağ resim kavramını kararlı bir şekilde parçalar. Onun yerine resmi, arkasında doğadan alınan aynı ışık, mekan, form ve perspektif kanunlarına göre devam eden gerçek dünyanın bulunduğu bir pencere olarak kabul eder. Bu anlayış, gelecek birkaç yüzyıl boyunca batı resminde temel bir tarz olarak kalacaktır. Masaccio 'nun sanatı, canlılığı, varoluşun keskin çıplaklığı, sert fakat aynı zamanda insancıllığıyla, gerçekliği ve insan doğasını gözlemeyi tercih eden, resmin özüne yönelmiş, görkemli bir güce sahiptir. Masaccio'nun kariyeri oldukça kısadır, fakat geride bıraktığı birkaç anıtsal fresk, dehasını göstermeye yeterli olmuş, ününü garantilemiştir. Getirdikleri, döneminde büyük sanatçıların oluşturduğu jenerasyonun tümünü v etkileyerek Floransa resmi üzerinde süratli bir etki sağlamıştır. Figürlerindeki şiddetli fakat kontrol altındaki heyecan ve genel olarak resimsel öğelere bakışındaki mutlak doğruluk, pek çok sanatçı için bir örnek oluşturur. Filippo Lippi, Fra Angelico ve Andrea del Castagno gibi XV. yüzyılın başta gelen Floransalı ressamları, Masaccio'nun sanatındaki akılcılık, gerçekçilik ve hümanizmadan esinlenirler. Fakat en büyük etkisi, XVI. yüzyıl başında, anıtsal figürleri ve heykelsi ışık kullanımı, daha yeni ve olgun bir şekilde Raffaello, notlarında onun değerini teslim eden Leonardo da Vinci ve fresklerini çalışan Michelangelo tarafından ele alındığında, gelmiş olur. Çok az ressam kendinden sonraki sanat üzerinde Masaccio'nunki kadar etkili olmuştur. Tek başına, rönesans ruhunu bütünüyle yansıtan yeni bir resim yaklaşımım oluşturup geliştirmiştir ve eğer yaklaşık altı yıl süren çalışma aralığryla yirmi yedi yıldan daha az yaşadığı düşünülürse büyüklüğü, olağandışı bir hal alır.