Düşük Dayanımlı Betonarme Elemanlarda Donatı Bindirme Boyunun Yatay Yükler Altındaki Davranışa Etkisi

thumbnail.default.alt
Tarih
2009-12-16
Yazarlar
Yılmaz, Hakan
Süreli Yayın başlığı
Süreli Yayın ISSN
Cilt Başlığı
Yayınevi
Fen Bilimleri Enstitüsü
Institute of Science and Technology
Özet
Ülkemiz gibi deprem bölgesinde bulunan ve gelişmekte olan ülkelerde, eski yapılar depreme karşı yeterli dayanımı ve sünekliği sağlayamamaktadırlar. Uygulamada mevcut yönetmeliklere uyulmayışı, depremin maddi ve manevi yıkıcılığıyla sonuçlanmaktadır. Daha uzun boylarda donatının gerektiği ve imalatın daha kısa donatılar ile daha pratik olarak yapılabildiği durumlarda, donatıların eklenmesi yoluna gidilir. Donatılar, kaynakla, manşonla ya da en basit ve ekonomik metot olan, beton donatı arasındaki aderans özelliğinden yararlanılarak bindirmeli olarak birbirlerine eklenirler. Bindirmeli eklerde, iki donatı arasında kuvvetin aktarılması için bindirme boyunun yeterli olması gerekmektedir. Bu çalışmada, uygulamada sıkça rastlanılan düşük dayanımlı beton ve daha az aderans özelliği olan düz donatı kullanılan betonarme elemanlarda, kanca yapılmış farklı boyuna donatı bindirme boyunun yatay kuvvet altında performansa etkisi incelenmiştir. Çalışma, farklı bindirme boylarında betonarme numunelerinin üretilmesi, deneylerin yapılması ve sonuçların değerlendirmesini kapsamaktadır. Deneysel çalışmanın sonuçları, ülkemizde sıkça rastlanılan, betonarme elemanların donatı bindirme boyu yetersizliğinin performansa etkisinin anlaşılmasına katkıda bulunacaktır. Yapılan çalışmalar sonucu, donatının kancayla yapılan bindirmeli eklerinde, belirli bir öteleme oranına kadar kanca, elemanın yatay yükler altında davranışını kontrol etmektedir. Bu öteleme oranından sonraki deformasyonlarda ise bindirme boyunun etkisi daha belirgin şekide gözlenmiştir. İncelenen test parametresi aralığında, kancanın varlığının bindirme boyundan daha etkili olduğu söylenebilir.
Many existing structures in developing countries in high seismicity zones lack enough strength and ductility. This is mainly due to improper construction with poor implementation of related codes and standards. In cases where longer steel bars are needed or the use of shorter steel bars are more practical, these bars should be merged to provide continuity. Merging can either be provided with welding, anchor bolts or with use of lap splices which is also the most economical and practical solution. The length of the lap splice connections should be long enough to transfer the stress between two bars. In this study the effect of lap splice length with hooked plain bars that have relatively poor bond characteristic and low strength concrete which is common in practice, on the performance of reinforced concrete members under lateral loads is investigated. This study is consisted of the production of specimens with different lap splice lengths, experiments and evaluation of the results. The outcome of this study can help us to understand the behavior of reinforced concrete members with insufficient lap splice length. As a result of this study, the merge of the lap spliced with hooked plain bars, up to a certain drift ratio, hook is contorolled the behavior of reinforced concrete member under lateral loads. Shift in this drift ratio, effect of the lap splice length is observed more clearly. Screened in the range of test parameters, the existence of hook can be said to be more effective than lap splice length.
Açıklama
Tez (Yüksek Lisans) -- İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, 2009
Thesis (M.Sc.) -- İstanbul Technical University, Institute of Science and Technology, 2009
Anahtar kelimeler
Bindirme boyu, Düşük dayanımlı beton, Düz donatı, Lap splice, Low strength concrete, Plain bars
Alıntı