Türk Musikisinde Rebab Üzerine Bir Araştırma

Abstract

Rebab, ortaasya içlerinden Mısır'a, İran'dan Suriye ve Anadolu'ya kadar birçok ülkelerde çalınan bir ortak sazdır. Tek nesi hindistan cevizinden yapılmıştır. Üzerine barsak deri ge rilmiştir. Sesin alındığı teller, at kuyruğu kılından veya ibri şimden yapılı olup, tellere sürten yay da at kuyruğu kılından- dır. Sap üzerinde perde yoktur. Perdesiz olması ve de tekneye gerilen derinin hava şartlarında kolayca etkilenmesi bu sazın akordunun korunmasındaki güçlüğü doğurmuştur. Zamanımızda az ça lınır bir saz olmasının başlıca sebebi de budur. Tarih içinde mızrabla da çalınan bu sazın çok çeşitleri vardır. Dini musikide ve halk musikisinde yaygın olarak kullanı lan rebab, geliştirilen modelleri ile de karşımıza çıkmaktadır. Musiki eğitimi veren kuruluşlarca yaptırılacak bir araştırma ile de esas halinin korunması veya yapılabilecek ana karakteri boz mayan değişikliklerle musikimize tekrar kazandır İması, Türk kül türüne bir katkı olacaktır.

Rebab, which has been utilized from Central Asia to Egypt through Iran and Syria, is a common musical instrument, its fra me is made of coconut and soundboard is covered with a stretched gut leather. The strings and the bow, that generates sounds, is made of either horse tail hairs or silk thread. There is no fret on the fingerboard. Due to not having frets and the stretched gut leather over the soundboard, which is sensitive against we ather conditions, creates a tune up problem for* rebab!. That may be the most important reason why rebab is not a popular instru ment at our time. There are different sorts of rebab', played with plectrum in the past. Today, rebab is played for religious music as well as country music and some advanced models have been developed. By being loyal to its traditional sound,. rebab ' deserves some research which could be conducted by musical Institutions in or der to boast the Turkish culture and music.