Form Ve Mekan (ilişkiler, Değişimler)

Abstract

Çağlar boyunca felsefe uzayda (mekanda) bulunan nesnelerin hem birbirleriyle hem de uzayla ilişkillerinin ne'liği ve nasıl'lığı üzerine yoğunlaşmıştır, çünkü deneysel ve kavramsal bilgimizin kaynağı bu ilişkilerde yatar. Bu ilişkilerin çözümlenmesi sonucu yeni bilgiler ortaya çıkar. İçinde yaşadığımız çevreyi anlamak ve kendimizi bunun içinde anlamlandırabilmek için bu bilgilere gereksinim duyarız. Sanat bu ilişkileri kendi bütünlüğü içinde yorumlayabilmek, farklı sorular ve bakış açıları geliştirebilmek için felsefeden yararlanır. Enstalasyon, yaşamsal sınırlarımızı belirleyen mimari mekan ile sanat nesnesi arasındaki ilişkileri felsefi bir yaklaşımla somutlaştırır; çünkü soyut olana ulaşmanın en kolay ve en doğru yolu somut olandan geçer. Soyut kavramlar üzerine somut bir gerçeklik üzerinde konuşmak düşüncenin tutarlılığını sağlar. İ.T.Ü. Taşkışla binasında gerçekleştirilen enstalasyon (somut bir gerçeklik olarak heykel) yaşamın paylaşıldığı ve bu yolla ilişkilerin anlam kazandığı iç mekanda değişimin de ilişkilere bağlı olduğunu ortaya koyar. Tek bir yapıtın iç mekan ile olan ilişkisi ile giderek parçalanan bir değişim sürecinin iç mekan ile olan ilişkisi arasındaki fark belirginleşir. Benzerlik, ardışıklık ve parça-bütün gibi ilişkilerin kimi yok olurken, kimi ortaya çıkar. Değişen formlar ilişkilerin değişimini vurgular, görselleştirir. Bu yapıt, bireylerin ve toplumun yaşamsal bir içeriğe sahip olmaları nedeni ile yabancı olmadıkları değişim kavramına dikkat çekerek, yapıt-iç mekan ilişkisi bağlamında sanatçı-toplum ilişkilerini sorgulamaktadır. Sanatçı toplumsal bir varlık olarak bu ilişkileri sorgulamaya devam ettiği sürece gelişimini sürdürecektir.

Through the ages, philosophy consantrated on "what and how" the relationships between the objects themselves and the space that they are in. Because the root of the experimental and conceptual human knowledge is in these relations. It brings forth the new informations to analyse the relationships between them. We need all these information to understand our circumstances and to have a meaning in it. The art benefits from philosophy for the purpose of: critisizing these relations in their wholeness, interpreting them and bringing up different questions and points of view. In a philosophical way, installation concrete the relations between the artisitic object and architectual space which determines vital borders of us. Because the easiest way to develop ideas on abstract reality is through the concrete one. Bringing up the abstract frpm a concrete reality causes the ideas to be consistent. The installation (sculpture as a concrete reality).which is realized in the Taşkışla building of Istanbul Technical University, sets forth the idea that the changes in the space, which the life is and they gets their meanings in, belongs to these relations. The difference between the single work-space condition and (gradually broken into pieces) metamorphosing-space process gets clear. Some of the relations dissapears and some of them becomes evident like: part and all, similarity and consecution. The metamorphosing forms emphasize and visualize the metamorphosing relations. This work(insatallation) interrogates the relations between the artist and society in the context of sculpture-space relations by handling the metamorphosing concept which both the artist and society live together. As a social being, the artist will continue his/her progression as long as he/she continues his/her interrogation on these relations