Partnering : applicability in the Turkish construction sector

Abstract

Türk inşaat sektöründe birçok sorun yaşanmaktadır. Bu sorunların bir kısmı, hükümet politikalan ve kamu projelerindeki sınırlamalar, bürokratik prosedürler, kontrol mekanizmalarındaki yetersizlikler ve haksız yaklaşımlar doğurabilecek sözleşmelerden kaynaklanmaktadır. Bazı diğer sorunların kaynaklan ise yeni teknolojilere ve yönetsel yaklaşımlara ilişkin yetersizlik ve eğitim eksikliği olarak gösterilebilir. Bu sorunlar, yapım sürecine ve ürününe, gecikmeler, maliyet aşımları, ihtilaflar ve düşük kalite olarak yansımaktadır. Mevcut sistem uyannca Türkiye'de ihtilafların çözümlenmesinde mahkemelere başvurulmaktadır ve bu da daha fazla gecikmeye hatta bazen işin tamamen iptal edilmesine neden olduğu gibi, iş ilişkilerinde tamiri zor zararlara ve kötüleşmelere neden olmaktadır. Diğer yandan, kontrol ve onay mekanizmalanndaki yetersizlikler ve düşük inşaat kalitesi 1999'un son çeyreğinde yaşanan depremlerle kendini göstermiştir. Bu depremlerden kaynaklanan zarann boyutu inşaat sektörüne olan ilginin yoğunlaşmasına neden olmuştur. Bu ilgi, sadece yeniden yapılanma projelerine ihtiyaç duyulduğu için değil, mevcut sistemin bazı yanlarının değiştirilmesi ya da geliştirilmesi gereğinin fark edilmesiyle de artmıştır. Kalite, kontrol ve kooperatif uygulamalara olduğu kadar bütünleşik yapım süreçleri sıkça vurgulanır olmuştur. Değişime duyulan ihtiyaç 8. Beş Yıllık Kalkınma Planında da hissedilmektedir. 2001- 2005 yıllarını kapsayan bu plan genel olarak; bilgi teknolojilerinin artan kullanımı, bürokratik prosedürlerde indirgemeler, eğitim ve profesyonel gelişim programlanyla ilgili, iş dünyasında belli başlı bazı gelişmeleri öngörmektedir. Kalkınma planı, Türkiye'nin AB'ye tam üyeliğinin kabulüne hizmet edecek gerekli ölçütleri de belirtmektedir. Türk Hükümeti de Türkiye'nin dışa açılımını hızlandırmak üzere bazı radikal ekonomik kararlar almıştır. Bu kararlar 1980'lerde Türk firmalara yabancı pazarlarda rekabet ortamı yaratan kararlarla benzerlikler göstermektedir. Buna rağmen Türk fırmalannın o günlerden bugüne kadar yeterli gelişme gösterdikleri, yabancı firmaların faydalandıktan teknolojik gelişmeler ve yönetsel yaklaşımlar hakkında yeterli bilgi sahibi oldukları ve bu yaklaşımları uyguladıkları söylenemez. Hükümetin uluslararası rekabete uygun bir ortam yaratma çabalanna rağmen, uluslararası rekabet gücüne sahip olabilmek için, Türk inşaat sektörü uluslararası kabul görmüş standartlara ulaşmak durumundadır. Bu standartlara ulaşırken, önce süreçlerin geliştirilmesini öngören alternatif yaklaşımlann uyarlanabilmesi, kalite ve günümüz inşaat sektörünün diğer ihtiyaçlanna cevap bulmak için inşaat sektörünün geliştirilip iyileştirilmesine odaklanılmalıdır. XV Buna yönelik, Örgütsel Gelişim (Organizational Development) konusunun içerdiği değer mühendisliği, inşa edilebilirlik (constructability), iş süreçlerinin yeniden değerlendirilmesi (business process re-engineering), toplam kalite yönetimi (TQM), kıyaslama (benchmarking), personeli güçlendirme (empowerment) ve çeşitli işbirliği anlaşmaları üzerine dayalı kabank yazılı metin bulunmaktadır. Ek olarak, geçtiğimiz on yılda, "partnering" yaklaşımının kazanımlanna yönelik artan bir ilgi oluşmuştur. "Partnering0, yukanda anılan örgütsel gelişim yöntemlerinin en yenisi olarak, diğer yaklaşımlann birçok özelliklerini bünyesinde toplamaktadır. "Partnering" yaklaşımının temel ilkesi işbirliğine dayalı ilişkilerdir (cooperative relationships). "Partnering" düzenlemeleri projede görevli bireylerin karar verebilmeleri için doğrudan yetkilendirdikleri etkili karar mekanizmalanna ihtiyaç duyar (empowerment). Karar süreçlerinde ait kademe çalışanların daha geniş yetkilere sahip olması anlamına gelen bu yetkilendirmeye, "partnering" yaklaşımının verdiği önem eğitim çalışmalan, workshoplar ve şirket içi hiyerarşik oluşumlar, yoluyla bu konuya odaklanmasından anlaşılabilir. Bir projenin ilk aşamasından itibaren "partnering" ilişkilerinin kullanılması tasanm ve yapım süreçlerine tümleşik çözümler (integrated solutions) sunmaktadır. Dolayısıyla, bu yaklaşım, aynı zamanda, değer mühendisliği (value engineering) ve inşa edilebilirlik (constructability) çözümleri de getirebilmektedir. "Partnering", geleneksel yapım süreçlerinde değişikliklere ihtiyaç duyduğu için, iş sürecinin yeniden değerlendirilmesinden (business process re-engineering) yararlanır ve toplam kalite yönetimi (Total Quality Management) yaklaşımıyla da müşteri memnuniyeti, kalite ve sürekli gelişim kavranılan bağlamında benzerlikler sergiler. "Partneringln önemli unsurlanndan biri de gelişimin sürekli ölçülmesidir. Bu nedenle kıyaslama (benchmarking) teknikleri "partnering" projelerinde oldukça yaygın olarak kullanılır Örgütsel gelişimin (OD) birçok bileşeninden faydalanmakla birlikte, "partnering" yaklaşımının daha geniş kapsamlı kazanımlar sunduğu söylenebilir. Bu kazanımlardan bazıları, artan proje içi iletişim, taraflar arasında güven ve saygı olgularının geliştirilmesi, azalan maliyet, geliştirilmiş kalite ve program, daha az tekrar işi ve proje ihtilaflarının daha makul çözümü ve böylelikle yasal yollara daha az başvurulması olarak gösterilebilir. Bunlara ek olarak, yapılan literatür taramalan ve vaka çalışmalanna (case-study) istinaden partnering uygulamalannda esneklik ve çeşitlilik görülmüştür. "Partnering" düzenlemelerinin çeşitliliği kadar, daha önceleri gayri resmi (informal) işbirlikleri yürüten bazı firmalann daha resmi ve yapılandırılmış ortaklıklar geliştirerek "partnering"e progresif olarak adapte olduktan görülmüştür. Proje esaslı "partnering" (project-specific partnering) uygulamalan daha sonra stratejik "partnering" düzenlemelerine dönüşebilmekte ya da proje esaslı kalabilmektedir. Kamu inşaat projelerinin gerektirdiği rekabet şartlannı karşılamak amacıyla, bazı yabancı kamu kuruluşlannın "post-award project specific partnering" adı verilen daha esnek ve ihale aşamasından sonraki süreçlere yönelik bir düzenleme kullandıkları gözlemlenmiştir. Literatüre ve vaka çalışmalanna dayalı olarak, OD yaklaşımlannın Türkiye inşaat sektörünün gelişimine katkıda bulunacağı düşünülmektedir. Son zamanlarda, yeni gelişmelerle birlikte (depremlerden sonra değişen yaklaşım ve tavırlar, AB üyeliği gereksinimleri, Beş Yıllık Kalkınma Planı) böylesi yaklaşımlara karşı daha açık ve olumlu bir tutum sergilenmektedir. Ek olarak, depremlerin sonuçlan, yabancı firmalarla işbirliğini gerektirebilen, düşük maliyetli, yüksek kaliteli, yüksek hızlı XVI üretimi gerekli kılmıştır ki "partnering" yaklaşımı bu tür projelerde etkili olabilmektedir. "Partnering" beklenen sonuçlan verebilecek ve işbirliği ilişkilerini besleyen bir OD yaklaşımı olarak ele alınmaktadır. Bu yaklaşım, daha önce anlatıldığı gibi, diğer OD araç ve tekniklerini de kullanmakta ve uygulamada esneklik sağlamaktadır. Bunun ötesinde, diğer OD yaklaşımlarıyla karşılaştırıldığında "partnering", Türk inşaat sektörüne daha geniş kazançlar sağlamakla kalmayarak, farklı uygulama alternatifleri sunabileceği düşünülmektedir. Ancak, "partnering" kavramının insana ve kaliteye dayalı birçok nitelik içerdiği düşünülürse Türkiye'de uygulanabilirliği değerlendirilirken birtakım engellerin de doğabileceği ele alınmalıdır. Araştırmacı ve uygulamacılar, "partnering" ilişkilerinin başanlı olabilmesi için bir tekim faktörleri ön görmektedirler. Geçtiğimiz on yılda inşaat sektöründe "partnering" uygulamalan birçok ülkede artan bir yoğunlukla araşbnlmıştır. Bununla birlikte, Türk inşaat sektörü ve Türk inşaat fırmalannın durumuna ilişkin birçok araştırma yapılmasına rağmen, resmi "partnering" ilişkileri için benzeri bir çalışma yürütülmemiştir. Forme! "partnering" yaklaşımı Türk inşaat sektöründe henüz uygulanmamaktadır. Ancak, büyük şirketlerin üst düzey yöneticileriyle yürütülen görüşmelerde, müşterilerle ve alt yüklenicilerle daha uzun süreli ilişkilere eğilim duyulduğu ve bilinçsizce de olsa bazı firmalann "partnering"! gayri resmi (informal) olarak uyguladığı söylenebilir. Öncelikle, "partnering"in Türk inşaat sektöründe yasal ve sınırlayıcı düzenlemeler, mevcut uygulamalar ve beklenen değişimler bağlamında uygulanabilir olup olmadığını araştırmak gerekmektedir. Daha sonra da kalitatif ve kültürel anlamda, olası engelleri de göz önüne alarak, upartnering"in uyarlanabilirliğini tartışmak gerekmektedir. Gelişmiş ülkelerde inşaat sektöründe "partnering" uygulamalarının birçok kazançları/faydalan olduğu görülmüştür. Türk inşaat sektörü için bu analizi yapmak, mevcut yapının ve doğasının "partnering" yaklaşımını mümkün kılıp kılmayacağını belirlemek gerekmektedir. Kamu inşaattan için bu analizi yürütürken, kamu kesiminin yapısı, kamu inşaat süreçleri, Devlet ihale Kanunu ve Türkiye'deki yeni gelişmeler gözönüne alınmalıdır. Bu etkenler "partnering"! Türkiye'ye sunarken karşılaşılabilecek engeller ve fırsatlarla ilgiti fikir sahibi olmak için önemlidir. Bu tezin amacı, "partnering" yaklaşımının (işbirliğine ve iyi niyete dayalı özel bir anlaşma türü) Türk inşaat sektörüne uygulanabilirliğini araştırmaktır. Bu değerlendirme özel sektör ve kamunun inşaat projeleri olarak iki ayn düzeyde ele alınmıştır. Türk inşaat sektörüne "partnering" yaklaşımının nasıl uygulanabileceğini araştırırken, diğer ülkelerde yapılmış araştırmalara ek olarak, İngiltere'nin bu konudaki deneyimleri; bu uygulamaya nasıl başlandığı, nasıl tanıtılıp yaygınlaştığı ve sektöre sağladığı katkılan bağlamında Türkiye için bir örnek teşkil etmesi açışından incelenmiştir. Bu tezin amaçlan doğrultusunda belirlenen ve aşağıda sıralanan sorulara; detaylı ve yoğun görüşmeler, gözlemler, belgeler ve seminerlerden elde edilen bilgiler ve "workshop"lardan öğrenilenler doğrultusunda cevap aranmıştır; ? İngiliz inşaat sektörü "partnering" uygulamalanna nasıl başladı? xvii İngiliz inşaat firmalan "partnering" uygulamalannı neden tercih ediyorlar? "Partneringln öncüleri, bu yaklaşımı nasıl yaygınlaştırdılar? İngiliz "partnering" şirketleri nasıl yürütülüyor ve uygulama aşamasında; eğitim, kültür ve felsefe bağlamında ne tür değişiklikler yapıyorlar? Bir İngiliz "partnering" firmasıyla felsefi bağlamda karşılaştırdığında, bir Türk firması ne tür değişikliklerden geçmelidir? "Partnering" Türk inşaat sektörüne nasıl uygulanabilir? Türkiye'de "partnering"in kurulması ve uygulanması esnasında ne tür zorluklar beklenebilir? Bu tezin teorik altyapısı, esas olarak yeni yapım yönetimi ve örgütsel gelişim yaklaşımlan (re-engineering, benchmarking, toplam kalite yönetimi, vb.) ve özel olarak "partnering" (süreçleri ve alt süreçleri, kritik basan kriterleri, kazanımlan, sınırlayıcı unsurları vs.) üzerine detaylı literatür taramalanyla oluşturulmuştur (Bölüm 2). Aynca, bahsi geçen yeni yaklaşımlar arasındaki ilişkiler ve ortak uygulamalan incelenmiştir. Teorik çalışmalann bir sonucu olarak, başanlı "partnering" uygulamalan için kritik faktörler, en iyi uygulamalar hakkında gerçekler, sürece ilişkin detaylar, "partnering" uygulamalannda karşılanabilecek engeller ve sınırlayıcı unsurlara ilişkin bilgiler elde edilmiş ve birçok model incelenerek gündeme getirilmiştir (Bölüm 3). Teorik bilginin toparlanmasının yanışına, İngiliz inşaat sektöründen bazı başanlı uygulamalar incelenmiştir. İngiltere'ye yapılan araştırma gezisi, üst düzey yöneticilerle ve "partnering" yaklaşımın öncüleriyle görüşme yapma, seminerlere katılma ve konu hakkında değerli belgeler edinme imkanı sağlamıştır. Bu gezide edinilen bilgi ve belgeler, Türkiye'de uygulanabilirlik konusunda örnek teşkil etmek üzere, en iyi uygulama ölçüm ve süreçleri hakkında hareket noktası olmuştur (4. ve 5. Bölümler). Türkiye'de önder bir inşaat firmasıyla yapılan durum değerlendirmesinde şirketin iş ilişkileri, felsefesi, kültürü ve yapısı incelenmiştir. Uluslararası proje deneyimi, yenilikçi yaklaşımlan, sürekli öğrenme ve personel eğitimine verdiği önem ve hepsinden önemlisi şirket felsefesi nedeniyle "partnering"i Türkiye'ye tanıtmak için iyi bir örnek olacağı düşünüldüğünden bu firma seçilmiştir. Farklı projelerde işveren ya da yüklenici olarak rol alması da bu firmanın seçiminde önemli etkenlerden birisi olmuştur. Sözü edilen öncü firma mevcut uygulama yöntemleri, felsefesi, yönetimsel yaklaşımı ve "partnering"^ başanlı olmak için öngörülen kavramlar bağlamında incelenmiştir. Örgütsel yapısını ve davranışını belirleyebilmek için bir dizi yoğun görüşmelere ek olarak, "partnering" uygulamalan için gerekli faktörler esas alınarak düzenlenen bir anketi grup koordinatörüyle uygulayarak, aşağıdaki sorulara cevap aranmıştır ? Firma "partnering" uygulamalarından kazançlı çıkabilir mı? ? Firma "partnering"i denemek istiyor mu? ? "Partnering"in gereksinimlerini karşılıyor mu? ? Grup koordinatörünün kişilere karşı genel yaklaşımı ve felsefesi nedir? Firmadan alınan detaylı belgeler ve yapılan görüşme ve gözlemlerden elde edilen bilgiler doğrultusunda örgütsel felsefe ve yönetimsel yaklaşımlar gibi "partnering" için XVIII canalıcı öneme sahip kavramlar, upartnering"e nasıl uyum sağlanacağının belirlenmesi konusunda yardımcı olmak üzere değerlendirilmiştir. Sonuç olarak, bu firmada "partnering" kavramını uygulamak üzere stratejik karann alınması halinde, bu yaklaşıma geçişte ve uygulamada kullanılabilecek bir süreç modeli geliştirilip önerilmiştir (Bölüm 7). Kamu kesimi projelerinde "partneringln uygulanabilirliğini incelemek üzere, Devlet İhale Kanunu (DİK) ve Türkiye'deki yeni gelişmeler, beklenen değişiklikler ve kamu inşaat süreci incelenmiştir (Bölüm 8). Böylesi gelişmelerle sunulan fırsatlar ve yasal sınırlamalann incelenmesinin yanısıra inşaat sektöründeki genel sorunlar ve mevcut yaklaşımlardan kaynaklanan katı yapı göz önünde tutularak "partnering" uygulamalarında karşılaşılabilecek zorluklar tartışılmıştır. DİK'na dayanarak, kamu inşaatlanndaki mevcut süreçler analiz edilerek mevcut sürece uyarlanabilecek bir "partnering" modeli önerilmiştir. Ayrıca yakın gelecekte olması beklenen değişimlerin ışığında (beş yıllık kalkınma planı uygulamaları, AB'ye tam üyelik...), ve DİK'na yapılabilecek bazı değişiklikler düşünülerek, alternatif bir modelle daha yetkin bir "partnering" uygulaması modeli önerilmiştir. Son olarak, "partnering" yaklaşımının kavramsal yönünü tanıtabilmek amacıyla, tezin son kısmı "partnering"in Türkiye'ye uyarianmasıyla ilgili ölçümlere dair önerilere ayrılmıştır.

There is an array of problems associated with the Turkish construction sector. Some of these problems range from Government policy and restrictions imposed on public construction projects and bureaucratic procedures to contractual clauses advocating unfair risk sharing and inadequacies in control mechanisms. Some of the other problems can be attributed to inadequate technological know-how, lack of education and training in new technologies and management approaches. These problems reflect adversely on the construction process and the constructed product in the form of delays, cost over-runs, disputes and poor quality. Under the present system in Turkey disputes are resolved in court, leading to further delays, or even project termination, wasteful expenditure, unrecoverable damages and deterioration of business relationships. Additionally, inadequacies in the control/approval mechanism and the poor quality in construction have been tragically proven through the earthquakes in the last quarter of 1999. The scale of damages caused by these earthquakes has called immediate attention to the construction sector. Not only is there a need for the rapid construction of relief projects, but there is also a recent recognition that certain aspects of the present system of conducting business in the construction sector needs to be changed and improved. There is an increased emphasis on quality, control, cooperative arrangements and more integrative construction processes. Recognition of the need for change is also present in the 8th Five-Year Development Plan. This development plan, covering the years 2001-2005, suggests an array of developments in business processes in general, increased use of information technologies and technological developments, reductions in bureaucratic procedures, and an emphasis on training and professional development programs. The development plan also states active measures that are directed at Turkey's acceptance into the European Union (EU) as full member. The Turkish Government has also introduced some radical economical measures aimed at giving Turkey an outward orientation. These measures resemble those taken in 1980, which resulted in increased competitiveness of Turkish firms in foreign markets. However, it cannot be said that Turkish firms have since been able to keep up with technological developments and management approaches utilized by foreign firms. Despite the efforts of Government to create an economically enabling environment for international competition, in order to gain international competitiveness, the Turkish construction sector is faced with the challenge of first reaching internationally accepted standards. In reaching such standards, it is important to first focus on improving the construction sector in general, through the implementation of approaches that offer alternative solutions in improving processes, quality and other requirements of today's construction sector. A vast amount of literature is available in OD approaches such as value engineering, eonstructability, business process re-engineering, TQM, benchmarking, empowerment, cooperative business alliances and so forth. Additionally, over the course of the last decade, there has been an increasing amount of interest in the combined benefits of the partnering approach. Partnering, being the most recent of OD approaches mentioned above, utilizes many aspects of the other approaches. The main principle behind the partnering approach is the establishment of cooperative relationships. Partnering arrangements require effective decision-making mechanisms where individuals directly involved in the project are empowered to make decisions. The strong emphasis that partnering places on empowerment can be seen in the initiation process where workshops, training sessions and the internal alignment of the organizations are focused on enabling empowerment. The establishment of partnering relationships at the beginning of the project offers an integrated solution to design and construction. As such, this approach enables value engineering and eonstructability solutions. Partnering also utilizes business process re-engineering, in that it requires changes to traditional construction processes, and has numerous similarities with the TQM approach in the importance it places on customer satisfaction, quality and continuous improvement. One of the most important aspects of partnering involves measuring continuous improvement. Therefore, benchmarking techniques are commonly used in all partnered projects. By building on a combination of tools and techniques developed through many other OD approaches, partnering offers a broader range of benefits. Some of these benefits include improved project communications, trust and respect between stakeholders, decreased cost, improved quality and schedule, less re-work, and fair resolution of project disputes - hence, a reduction in the number of legal claims. Additionally, based on the literature reviewed and case study findings, the partnering approach offers flexibility in its application. Not only are there several variations to partnering arrangements, but also some organizations have proven successful in progressively adopting partnering, initially through informal collaborative relationships that develop into more structured formal project partnering relationships. Project partnering relationships may later develop into strategic partnering arrangements, or remain project based. In accommodating competition requirements imposed on public construction projects, some foreign public organizations utilize yet another different form of partnering arrangement called post-award project-specific partnering. Based on the literature reviewed, it is anticipated that the application of OD approaches can help improve the Turkish construction sector. Recent developments (the changing attitudes after the earthquakes, EL) membership requirements and the Five-Year Development Plan) suggest a need for change and openness towards such approaches. Additionally, the results of the earthquakes have necessitated low-cost, high-speed and high-quality construction, which are likely to require collaboration with foreign firms. Partnering is an OD approach that offers such results and fosters collaborative relationships. This approach also utilizes many tools and techniques from other xi approaches, and offers flexibility in application as explained earlier. It is therefore anticipated that the partnering approach, compared to other OD approaches will not only provide a broader range of benefits to the Turkish construction sector, but will also offer different alternatives for implementation. However, partnering involves many human and qualitative aspects that may or may not be suitable to Turkey. Researchers and practitioners of partnering have set certain parameters necessary for successful partnering relationships. The application of partnering in the construction industries of many other countries has been studied over the last few decades. However, although many studies have been conducted on miscellaneous aspects of the Turkish construction industry and Turkish construction firms, no such study of formal partnering relationships has been conducted for the Turkish construction industry. Partnering is not practiced formally in the Turkish construction sector. However, during interviews with senior managers of large contractor organizations, it has been pointed out that there is a trend towards establishing longer lasting relationships with subcontractors and clients, and some managers felt that partnering was, unknowingly, practiced informally. First, it is important to explore the applicability of partnering in the Turkish construction sector, mainly in terms of legal and regulatory restrictions, current processes and anticipated changes; and second, to discuss the adoptability of partnering based on qualitative and cultural issues, and potential barriers. The main aim of this thesis was to investigate the applicability of the partnering approach in the Turkish construction sector. The assessment of such applicability has been considered at the organizational level for private sector construction projects and at the level of public construction. In investigating how the partnering approach can be applied in the Turkish construction sector, in addition to prior research available in other countries, the UK partnering experience has been used to provide a basis in terms of now the approach was initiated, promoted, applied and what benefits it has provided to industry. Case studies, enabling the broad use of detailed and focused interviews, observations, documents, and information obtained through seminars, workshops, and discussions, are the primary method of research used in seeking answers to the questions set forth by the objectives of this thesis: ? How did the UK construction sector adopt partnering? ? Why do UK firms choose to partner? ? How did partnering pioneers spread the partnering approach in the UK construction industry? ? How do UK partnering firms operate and what kinds of changes have they realized in terms of training, culture and philosophy, while adopting partnering? ? How does a potential frontier Turkish firm compare with a partnering UK firm in terms of philosophy, and what kinds of changes are required? ? How can partnering be applied in the Turkish construction sector? ? What difficulties are anticipated in the adoption/implementation of partnering in Turkey? The theoretical background for this thesis was developed through extensive literature reviews (Chapter 2), with emphasis placed on a review of new construction XII management and organizational development approaches (re-engineering, benchmarking, total quality management, outsourcing, etc.), and special focus placed on partnering (the partnering process and sub-processes, critical success factors, the benefits of partnering, boundaries to partnering, etc.). The relationships between these new approaches, and their joint application were also analyzed. As an outcome of the theoretical study, critical success factors for successful partnering relationships, facts about best partnering practices, details concerning the partnering process, barriers to partnering and such pertinent information have been obtained from a theoretical point of view, and several partnering models have been brought forth (Chapter 3). In reinforcing the theoretical information, several case studies of successful partnering projects were analyzed for the U.K. construction industry. A research trip to the UK enabled interviews with senior managers of best practice partnering organizations, a partnering facilitator, and pioneers of the partnering approach; participation in a partnering seminar and workshop; and an accumulation of valuable documented information. Collectively the information obtained from the UK trip served to set best-practice measures and processes, which were used as reference points in the analysis of the applicability of partnering in the Turkish construction sector (Chapters 4 and 5). Through a case study with a leading construction organization in Turkey, the nature of the organization's business relationships, philosophy, culture and structure have been analyzed. This organization was selected as a potential frontier organization in initiating partnering in Turkey, because of its experience on an array of international projects, innovative approaches, the importance it places on continuous learning and staff training, and most importantly, because of its corporate philosophy. This organization is also important in that it acts as both client and contractor on different projects. The frontier organization was analyzed in terms of its present methods of practice, philosophy, and management approach, and assessed in terms of the success factors required for partnering. In addition to a series of detailed interviews concerning the organization's structure and behavior, through a questionnaire survey used during a focused interview with the general coordinator of the contracting and land development group, answers were sought to the following specific questions: ? Will the organization benefit from partnering? ? Is the organization willing to try partnering? ? Does the organization fulfill the requirements of partnering? ? What is the lead manager's general philosophy towards people? Using the information obtained through observations and discussions at this organization, and detailed documented material provided by the organization, vital factors to partnering such as the corporate philosophy and management approach were assessed in determining how the organization can adopt the partnering approach. As a result, a proposed process model has been developed for the frontier organization, which can be used if the strategic decision is taken to partner (Chapter 7). In determining the applicability of partnering on public construction projects, the State Procurement Law, new developments in Turkey, anticipated changes, and the public construction process were analyzed (Chapter 8). The opportunities XIII presented by such developments were extracted, and the restrictions set by legislation were examined. The general problems in the construction sector as well as problems caused by the rigidity of the present construction approach were also studied, followed by assessments of how partnering can help rectify these problems. Based on the State Procurement Law, the present processes involved in public construction have been analyzed and depicted. Following which, a post-award partnering model has been developed as a module that can be plugged-in to the present public construction process. In light of anticipated developments in the near future (such as implications of the Five- Year Development Plan, and full membership to the EU), and in the event that changes are made to State Procurement Law, a broader application of partnering has been suggested through an alternative model that includes the procurement phase. Finally, based on the importance of promoting the concept of partnering, as determined throughout the research, the final chapter of this thesis presents recommendations of measures that could be taken in easing the adoption of partnering in the Turkish construction sector. The final chapter also discusses difficulties anticipated in the adoption of partnering in Turkey, and presents two process models that are suggested for the promotion of this approach. The first model emphasizes informing, educating, and training construction participants, in general; and the second model emphasizes promoting partnering at the organizational level, and assisting the organization go through required changes.